Ένα blog για τη γαστρονομία στην Θεσσαλονίκη μέσα από το πρίσμα της ποίησης. Πατάτες...Ας περιπλανηθούμε στα άδυτα της ψυχής και της κοιλιάς μας. Στα ποιητικά καλντερίμια του μέσα μας και του έξω μας. Στα γαστρονομικά θέλω μας και δε θέλω μας. Γιατί νιώθουμε.
Την ανάγκη για εξωτερίκευση. Την ομορφιά. Το γλυκό, το πικρό, το ξινό, το αλμυρό, το λαδερό ή και όχι. Ποίηση. Φωνή. Είναι. Πίτες. Αγάπη. Πατάτες.
Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2014
Ντερλικατέσεν (του Χέρμαν Έσσεν)
Σως φέτας
Χοιρινό βούτηγμα
Αστρονομικό ύπτιο στη σάλτσα του μηδενός
Κόκκινο, άσπρο, μωβ, σαν ξεθωριασμένη Ρωσία
Τα μανιτάρια του παππού, λεμόνι αποζητού
Μίνιμαλ αποχρώσεις ηδονής
Γαργαλάνε το εγώ μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου